موسیقی: متحد کردن ملل ، تقسیم نسل ها

فرهنگ ها در سراسر جهان از ابتدای زمان قدردانی ، لذت بردن ، و نوعی موسیقی را در زندگی روزمره خود درج کرده اند. اما درست همانطور که زباله های یک شخص گنج یک مرد دیگر است ، موسیقی یک مرد اغلب می تواند سر و صدای مرد دیگری باشد و برعکس. با این وجود ، برخی از جنبه های جهانی موسیقی می تواند به عنوان راهی برای برقراری ارتباط بین دو نفر که مشترکات دیگری ندارند ، باشد.

برخی می گویند تنها چیزی که باعث می شود موسیقی از سر و صدا متفاوت باشد ، فرهنگ کسانی است که به آن گوش می دهند. در این حقیقت حقیقت وجود دارد ؛ شما انتظار ندارید که یک نوجوان عادی آمریکایی پیدا شود که سرش به سی دی شعار آمریکایی آفریقایی تبار پیدا شود. به همین ترتیب ، شما تعجب خواهید کرد که قبیله آفریقایی می دانند که از یک BAND BAND BAND چه چیزی را بسازند. نیازی به گفتن نیست ، چنین فرهنگ های بسیار متفاوتی ممکن است سلیقه موسیقی را به اشتراک نگذارند ، بسیاری از فرهنگ های حاشیه ای مشابه ممکن است به عنوان نتیجه مستقیم مهارت ها و تجربیات موسیقی مشترک ، از یک ارتباط واقعی برخوردار باشند.

در تلاش برای جذابیت در بازارهای جدید ، هنرمندان موسیقی به دلیل جذابیت جهانی خود ارزیابی شده اند زیرا فروش جهانی می تواند برابر یا حتی از ارقام فروش ملی باشد. این جذابیت دنیوی می تواند در ایجاد علاقه و پیوند مشترک بین شهروندان سرزمین های بسیار مختلف مؤثر باشد: آمریکایی ها و چینی ها ، روس ها و آفریقای جنوبی. بنابراین جای تعجب آور نیست که یک تور تبلیغاتی موسیقی عادی شامل مقصد های مختلف بین المللی است.

به اثبات رسیده است که هنرمندان موسیقی دیروز و امروز به تقاضای تقسیم فرهنگی در مواقع درگیری و حتی جنگ کمک می کنند. موسیقی آنها می تواند جمعیتی از مردم را در کشورهای متخاصم به پاهای خود جلب کند و انگشتان پا را به ریتم برساند. پخش های خبری اغلب پس از سفر از هنرمندان موسیقی پاپ آشنا ، داستانهایی از سربازان ناامید شده در خارج از کشور را پشت سر می گذارند که دوباره لبخند می زنند.

از طرف دیگر ، موسیقی همچنین استخوان مکرر اختلاف بین نسل ها است. چرا موسیقی نسل های مختلف بیشتر با دهه مربوطه (یعنی شصت "،" دهه هشتاد ") شناخته می شود و نه توسط محبوب ترین هنرمندان یا ژانر خاص؟ پدربزرگ و مادربزرگ به ندرت از موسیقی دقیقاً مانند نوه های خود لذت می برند. بسیار رایج تر ، آنها اغلب شنیده می شوند که موسیقی دیگری خیلی بلند ، خیلی نرم ، خیلی سریع یا خیلی کند است. حتی هنرمندان موسیقی با جذابیت گسترده ، مانند بیتلز ، همیشه مورد استقبال دو افراط در شکاف نسل قرار نمی گیرند. حتی اگر موسیقی آنها چشم انداز بسیار بیشتری برای تأیید گوش های تازه نسبت به رپ از مخاطبان فرانک سیناترا داشته باشد.

از این رو موسیقی چیزهای مختلفی را برای افراد مختلف نشان می دهد که اغلب در یک سطح عمیقاً شخصی گسترش می یابند. هر موسیقی نسل ها نشان دهنده آرزوها ، دلهره ها ، دستاوردهای افرادی است که در آن دوره خاص زندگی می کنند. و از آنجا که آنها در بسیاری از موضوعات اجتماعی و سیاسی روزانه دیدگاه های مختلفی دارند ، با تغییر طعم موسیقی دورتر می شوند. با این حال ، احساس انسان بودن و زنده بودن در جهان اطراف ما و تمایل به بیان تجربه زندگی.